کمک کننده آب دار سریع اسب

آنتی ژن را به دو برابر غلظت نهایی با محلول شل مخلوط کنید (در 1 میلی لیتر آنتی ژن در هر تزریق آماده می شود).

• (1) برای آنتی ژن های پروتئین زیر واحد با ایمنی ضعیف: 800μg در هر تزریق.
• (2) برای ویروس های غیرفعال، باکتری های کامل یا آنتی ژن های ذرات شبیه به ویروس با ایمنی قوی: 400μg در هر تزریق.
• (3) برای آنتی ژن های مولکولی کوچک که با پروتئین های حامل ترکیب شده اند: 500μg در هر تزریق.
  (تعداد دوز واقعی باید بر اساس داده های قبلی شرکت و تجربه تعیین شود.)

در شرایط نابارور مقدار مورد نیاز را (یک میلی لیتر در هر تزریق) بگیرید و به سرعت با آنتی ژن در ۱ مخلوط کنید:2 نسبت حجم.(تولید مقداری گِل طبیعی است؛ با آنتیژن خوب مخلوط شده و بلافاصله تزریق شود.)

واکسیناسیون از طریق تزریق عضلانی در پا انجام می شود، هر بز 2 میلی لیتر در هر تزریق دریافت می کند.(طریقه تزریق باید از روش های استاندارد شرکت پیروی کند.)

• (۱) اگر پس از مخلوط کردن کمک کننده و آنتی ژن، مدفوع شکل بگیرد، طبیعی است.
• (2) تزریق زیر پوست یا درون پوست نیز می تواند بر اساس ترجیحات تجربی استفاده شود.

تزریق تقویت کننده با همان دوز و روش باید در روز 10-14 (روز دقیق بستگی به نوع آنتی ژن) انجام شود.
توجه: داروی کمک کننده و آنتی ژن باید برای هر تزریق تازه آماده شوند. محل تزریق باید همان محل واکسیناسیون اولیه باشد. اگر نیاز به واکسیناسیون تقویت کننده بیشتر باشد،از پروتکل استاندارد شرکت پیروی کنید.

IgG می تواند در روز 14 تشخیص داده شود. در روز 21، یک نمونه خون کوچک برای آزمایش ELISA جمع آوری می شود.(این پیش بینی تجربی است؛ نتایج واقعی ممکن است متفاوت باشد.)

• مقادیر آنتی بادی ها باید در این زمان به اوج خود برسند. جمع آوری کل خون یا واکسیناسیون ضد آنتی ژن و همجوشی سلول های طحال می تواند طبق روش های استاندارد انجام شود.

اگر تیتر آنتی بادی در روز ۲۱ کمتر از انتظار باشد، تزریق تقویت کننده اضافی با همان دوز و روش می تواند در حدود روز ۲۸ انجام شود.

• مقادیر آنتی بادی باید بین روز 28 تا 35 آزمایش شود، که در طول آن به طور کلی به سطوح اوج می رسند.
• بعد از آن، جمع آوری کل خون، واکسیناسیون ضدآنتیژن، یا ترکیب سلول های طحال می تواند به طور معمول ادامه یابد.